تاثیر یک دوره تمرین هوازی موزون به همراه تمرینات پایداری تنه بر سطح امنتین پلاسما، مقاومت به انسولین و عملکرد جسمانی زنان دارای اضافه وزن

مقدمه و هدف: امنتین یک آدیپوکاین جدیدی است که از بافت چربی ترشح می شود و حساسیت انسولینی را افزایش می دهد. سطوح گردش خون امنتین در افراد چاق کاهش می یابد. با توجه به اینکه سطح امنتین با چاقی در ارتباط است و اثر احتمالی مضاعف تمرین هوازی و پایداری تنه در کاهش وزن و کاهش چاقی شکمی پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر یک دوره تمرین هوازی موزون به همراه تمرینات پایداری تنه بر سطح امنتین پلاسما، مقاومت به انسولین و عملکرد جسمانی زنان دارای اضافه وزن انجام شد. روش بررسی: 40 زن سالم با دامنه سنی 45-25 سال، با شاخص توده بدنی بیش تر از 25 کیلوگرم بر مترمربع به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه کنترل(20نفر) و تجربی(20نفر) قرار گرفتند. گروه تجربی برای 12 هفته (3 جلسه در هفته هر جلسه 1ساعت) تمرین کردند. برنامه تمرین متشکل از تمرینات هوازی موزون (55 تا 85 درصد ضربان قلب بیشینه) و تمرینات پایداری تنه بود. قبل از شروع تمرینات و در پایان دوره اندازه های تن سنجی شامل قد و وزن، محیط دور کمر به لگن (whr)، درصد چربی بدن آزمودنی ها اندازه گیری شد. همچنین استقامت هوازی قبل و بعد از دوره تمرینی با استفاده از آزمون 12 دقیقه دویدن و راه رفتن و استقامت عضلات شکم نیز با استفاده از آزمون درازونشست در مدت زمان 60 ثانیه و همچنین با استفاده از آزمون ارزیابی خستگی شکم (از نمونه آزمون های پایداری تنه) اندازه گیری شد. 24 ساعت قبل و بعد از 12 هفته شرکت در برنامه تمرین، قد و وزن، محیط دور کمر به لگن (whr)، درصد چربی بدن آزمودنی ها و نمونه های خون آزمودنی ها به صورت ناشتا جهت اندازه گیری متغیرهای بیوشیمیایی (امنتین، گلوکز، انسولین) گرفته شد. یافته ها: یافته های پژوهش حاضر نشان داد، یک دوره تمرین هوازی موزون به همراه تمرینات پایداری تنه بر شاخص توده بدن(0.00p=)، محیط دورکمر(0.00p=)، درصد چربی بدن(0.05p=)، استقامت عضلات تنه (0.00p=)، خستگی شکم(0.00p=)، استقامت هوازی(0.01p=) و حداکثر اکسیژن مصرفی(0.007p=) زنان دارای اضافه وزن تاثیر معنی دار دارد، با این وجود اختلاف معنی داری در سطح امنتین پلاسما (0.09p=)، گلوکز ناشتا سرم (0.067p=)، انسولین (0.011p=) و مقاومت به انسولین(0.07p=) زنان در گروه تمرین به نسبت گروه کنترل، مشاهده نشد. نتیجه گیری: با وجود تاثیر مثبت و معنی دار درون گروهی این شیوه تمرینی بر کاهش وزن و در پی آن تغییرات هرچند اندک در سطح امنتین پلاسما، گلوکز و انسولین در گروه تجربی، شاید بتوان با افزایش طول دوره تمرین و یا تعداد تکرار تمرین در روزهای هفته به نتایج مطلوب و مناسبی در زمینه این شیوه تمرین دست یافت.